eeee pomysł  super;D  taki jajeczny tudziez jajcarski;D ja chcę mieć zdolność gadania z Ralfem duchem mrocznych  odmętów;D

Czy moja nieszczęśliwa miłość (myśleże wiecie o co mi chodzi ;p ) też w opowieściach pojawić się może ?

Miki, powiem sosence, że ją zdradzasz!

Wnoszę o wprowadzenie artefaktu o nazwie Ogryzek. Jest to zbrośkowa (niegdyś) idealnie okrągła tarcza, której jestestwo w wyniku heroicznych starć z Vertykalnymi siłami zostało niecnie rozrąbane na większości swej wysokości. Toteż nie tracąc swego wigoru, zamieniając swe ułomności w zalety, stała się tarczą kieszonkową którą można niespodziewanie wyjąć zza pazuchy i bronić się w najgorszych warunkach.

Wiedziona lekkim podmuchem weny, spłodziłam króciutkie i nad podziw idiotyczne opowiadanko, które opisuje moje pierwsze i ostatnie zarazem spotkanie z Batmanem.

BATMAN. DARK SLAVIAN

    Ta noc w GotHunt City była wyjątkowo ciemna. Wszyscy jego mieszkańcy już głęboko spali – także Lilith.
    Jednak nagle w ciszy rozbrzmiał przeraźliwy krzyk, świadczący o tym, że ktoś w GotHunt City nie śpi… i potrzebuje pomocy. Lilith z cichym, nonszalanckim przekleństwem na ustach wyjrzała przez wejście swojej supertajnej, doskonale ukrytej na tle lasu kryjówki i ujrzała niewiarygodną scenę. Oto przy niewielkim ognisku kuliła się młoda, piękna kobieta, zaś wokół niej krążyła odziana w ciemny płaszcz postać. W słabym świetle ognia Lilith dokonała wstrząsającego odkrycia – bezbronną niewiastę napastował nie kto inny, jak sam Batman!
    Lilith nie wiedziała i nie chciała wiedzieć, jakie i ilu procentowe pobudki kierowały na co dzień dumnym i nieprzystępnym Rycerzem GotHunt, który w obecnej chwili dręczył przerażoną dziewczynę, odstawiając nad nią taniec koguta.
    Nagle ofiara spojrzała w stronę Lilith – czyżby dostrzegła ją w jej supertajnej kryjówce? – i rozpaczliwie, ostatkiem sił zawołała:
    - Weź go stąd!!!
    Lilith nie mogła dłużej siedzieć bezczynnie. Przywołując całą swoją charyzmę, siłę woli i gniew niewyspanej kobiety, stworzyła arcypotężne zaklęcie przywołania, które wykrzyknęła całą pojemnością płuc:
    - ZBROSIEK! DO NAMIOTU! IDZIESZ SPAĆ, ALE JUŻ!!!
    Pląsający dotąd Batman zatrzymał się się w pół skoku, porażony siłą formuły. Jeszcze kołysał się przez chwilę, po czym w swej zwykłej postaci ZBrucesława wpełznął do supertajnej kryjówki i zasnął z prędkością pędzącego nietoperza.
    Ciszę GotHunt City przerywało teraz jedynie jego wybitnie głośnie, jak na ultradźwięki, chrapanie.
    Mruczwoman zaś, nie mogąc zmrużyć oka, czuwała – bo ktoś nie śpi, by spać mógł ktoś…


P.S. Prawa autorskie zastrzeżone. Opowiastka na użytek Dźwiedziowy lub niczyj. Pochwały mile widziane, konstruktywna krytyka również.

Ostatnio edytowany przez Lilith (2010-03-14 18:30:23)

No to ja zinspirowana tym co napisała Lilith też coś stworzyłam

Drzwi przed nimi były wykute z solidnego kawałka metalu. Verthandi stanęlo przed nimi nie wiedząc co tak naprawdę czeka ich za nimi.
- Te drzwi mają chyba ze dwadzieścia różnych zamków, nie wiem ile czasu zajmi mi ich otwarcie - rzekł Hunt poprawiając okulary.
- Hmm... Mocne uderzenie dunem chyba też nie da rady - dodał Filip.
- Nie mogę wyczuć żadnej magii. To na pewno potężne zaklęcia które je chronią. - Lilith w skupieniu zmrużyła oczy.
- Domyślam się, że rzut Cukrem nie odniesie skutnu? - Dwiedź podrapał się po głowie, a wszystkie oczy z powątpiewaniem zwróciły się w jego kierunku. Cukier już zdążył się skryć za pobliskim filarem.
Cała drużyna zabrała się do pracy. Hunt przy przerażeniu całej reszty, wyciągnął AŻ trzy kawałki drucika i począł gmerać przy zamkach. Lilith poddawała drzwi magicznym testom słów "Sezamie otwórz sie" oraz potężnych słownych zaklęć takich jak "Ku*** mać otwórz się albo ci przyp***". Wszyscy stali w zamyśleniu ponad pół godziny. Z początku podekscytowana Mysza oparła się o kolumne i zaczęła przeciągle ziewać wyraźnie znudzona działaniami reszty.
- Jesteście beznadziejni - mruknęła wywracając oczyma.
- Skoro jesteś taka mądra to nam pomóż! - wykrzyknął coraz bardziej wściekły Yosh - Jak do tej pory nie zrobiłaś nic. Kiedy zaatakowała nas ta banda rabusiów, stałaś za drzewem jak kołek, kiedy robiliśmy podkop nawet palcemi u nogi nie dotknęłaś łopaty, kiedy hydra omal nie odgryzła nam głów ty stałaś poza jej zasięgiem i dawałaś "dobre rady". Nie zrobiłaś nic nawet wtedy kiedy Miki zatrzasnął się w kiblu i podadł w depresje z powodu tej nieszczęśliwej miłości! Mam wymieniać dalej?!
Cała drużyna stała cicho jak trusie... Yosh się wściekł i to tak naprawdę, a wszyscy wiedzą, że trzeba bardzo dużo odwagi żeby doprowadzić go do takiego stanu, bo potem moża cierpieć jeszcze bardzo długo. Stał na przeciw Myszy z dłonią na rękojeści szabli. Patrzyli tak na siebie przed długą chwilę.
- Czy naprawdę chcesz żebym użyła całej swojej mocy do otwarcia tych drzwi?
- Tak!
- Jesteś pewny że tego chcesz?
- Tak tego własnie chcę!!!
Szybkim krokiem Mysz minęła Yosha i stanęła narzeciw drzwi. Hunt odsunął się w kącik. Mysz zamknęła oczy i coś zaczeła do siebie mruczeć. Lilith dosłyszała kilka słów "uspokój się nie warto... to tylko facet". Wzięła głeboki wdech odwróciła się na pięcie i odeszła od drzwi. Zatrzymała się i wskazała palcem na Hunta.
- Ty! - zakrzyknęła po czym uśmichnęła się rozbrajająco - A próbowałeś poprostu nacisnąć na klamkę?

To tyle jako że jestem leniwą osobą, jak to bywa u smoków, i nie pomagam dopóki nie muszę to mam taki pomysł, żeby mieć ogromne moce, jak to u smoka: latanie, zianie ogniem, ogromna siła i takie tam... tylko że z nich nie krzystam bo po co Moje ulubione powiedzenie: "Ale nie było powodu żeby wam pomagać, przecież doskonale sobie poradziliście"

A ja proponuję coś o złośliwym, brzydkim, obezwładniająco inteligentnym i niezaprzeczalnie żonatym czarnoksiężniku rzucajacym zakazane czary mentalne na adeptki warzenia eliksirów... Należy tylko wymyśleć błyskotliwe zakończenie i najlepiej odesłać zwrotnie do mnie. Oby się tylko obyło bez scen erotycznych